Płyta HDF (skrót od angielskiej pełnej nazwy brzmiącej High Density Fibreboard/ Hardboard), czasami nazywana jest także drewnem HDF. Podobnie jak płyta MDF jest produktem kompozytowym, który powstaje ze sprasowanych włókien drzewnych. Nie mniej jednak, płyta HDF jest mocniejszym i twardszym produktem niż płyta MDF o typowej gęstości do 900 kg/m3. Płytę HDF wykorzystuje się przeważnie w podłogach laminowanych, gdzie wymagana jest taka gęstość, choć inne zastosowania obejmują poszycia drzwi i podkłady.
Płyta HDF to niezwykle cienki materiał (grubości 3-8 milimetrów), poza tym dosyć często jest dostarczana w postaci perforowanej. Postać tego typu oznacza, że materiał jest całkowicie nieodpowiedni jako podłoże do tworzenia listew wewnętrznych. Płyta HDF jest również powszechnie używana jako na przykład podkładka pod meble, sprawdza się także jako drzwi do szafek.
Płyta HDF to przede wszystkim świetna alternatywa dla litego drewna i może być nawet lepszym wyborem do zabudowy kuchennej. Posiada bowiem wszystkie atrybuty litego drewna, ale w przeciwieństwie do niego nie ma słojów i jest odporna na pękanie pod wpływem zmian temperatury i wilgotności.
Jest to produkt drewniany składający się z włókien drzewnych wyekstrahowanych z wiórów i odpadów drzewnych, uformowanych przez klej pod ogromnym ciśnieniem i ciepłem. Jeśli chodzi o drewno konstrukcyjne, płyta HDF jest o krok wyżej niż płyta MDF czy sklejka.
W przeciwieństwie do litego drewna, płyty HDF nie pękają narażone nawet na dosyć duże wahania temperatury i wilgotności. Ich stabilność powoduje, że nawet przy niesprzyjających warunkach całkowicie zachowują integralność wykończenia. Płyta HDF nie ulega też żadnym ruchom wynikającym z rozszerzania się i kurczenia (jak to ma miejsce przy tradycyjnym twardym drewnie), więc nie ma mowy o wypaczaniu.
Płyty HDF są niedrogie, a przy tym są tak samo wytrzymałe jak drewno, mają też podobny wygląd i wrażenie dotykowe. Jak każdy jednak materiał budowlany czy meblarski, płyty te nie będą idealne dla każdego projektu. Zaleca się na przykład stosowanie ich tylko w szafkach wewnętrznych, ponieważ nie są przystosowane do warunków zewnętrznych.